De techniek van de BASIS - panorama galerij (Duitse uitgave PR1212)

Dit deel van de datapagina‑serie gaat over een systeem dat in vrijwel elke centrale van een Terraans ruimteschip te vinden is dat geen rechtstreeks zicht heeft op de buitenomgeving: de panorama galerij.

Niet alleen in aardse ruimteschepen is het als steeds terugkerend onderdeel van de hoofdcentrale aan te treffen maar ook bij vele buitenaardse rassen hoort het bij de standaarduitrusting van hun schepen. Dat is des te verrassender omdat het geenszins essentieel is voor een doorgaans vanuit een rationeel gezichtspunt gebouwd ruimteschip. De op het beeldscherm getoonde afbeelding moet eerst worden aangevuld met locatie gegevens en projecties van symbolen om bruikbare informatie aan te kunnen bieden. Maar ook dan is zelfs het beste ruimtevaartuig niet in staat om het schip te besturen met behulp van de panorama galerij ‑ bij de in de ruimtevaart geldende snelheden heeft men geen kans om snel genoeg te reageren op nieuwe gevaren, als men ze ooit op tijd zou bemerken.

Waarom bestaat dan dit technisch ingewikkelde en vooral ruimte verslindende beeldscherm in de meeste grotere ruimteschepen?

Het antwoord is het meest waarschijnlijk geworteld in de psyche van de Terraanse en vele buitenaardse ruimtevaartpiloten ‑ ze willen zien waar ze heen vliegen. Hoewel dit nogal weinig heeft te maken met nuchtere logica en zuivere doelmatigheid, stelt het echter tegelijkertijd een niet onbelangrijke factor voor waar de ruimteschip-constructeurs rekening mee proberen te houden, en het uiteindelijk ook steeds opnieuw doen.

De tekening geeft een blik van de hoofdcentrale van het centrale segment van de BASIS, dat een technicus van de navigatiebemanning ook heeft.

Op het panoramische scherm wordt nu het induik-traject voor een hypervlucht-etappe geprojecteerd met in het middelpunt de doelster. Aan de rechterkant is een planeet van het Jupiter‑type te zien met twee van zijn begeleiders, deze belangrijke data verschijnt gecodeerd naast hem in beeld.

De talrijke consoles zijn redelijk goed bezet voor de komende induik-manoeuvre. Op de voorgrond ziet men een duo-console van  de ruimtenavigatie. Aan de linkerkant worden nu de massagegevens en de baan van een langs scherende asteroïde opgevraagd en aan de rechterzijde worden positiegegevens van een maan en een statusrapport van de BASIS‑cellen geprojecteerd.

De stuuropdrachten geschieden enerzijds op vrij programmeerbare sensor-vlakken, die naar behoefte ook op de dataschermen kunnen worden weergegeven, anderzijds ook mondeling door een klein microfoon die doormiddel van een hoofdband aan de drager is bevestigd. Vanwege het grote aantal controlepunten dat dicht bij elkaar staat geeft men de voorkeur aan de gebruikelijke energetische ringmicrofoon om akoestische overlappingen etc. te vermijden.

Het relatief grote aantal consoles komt voort uit het feit dat ze volledig onafhankelijke perifere‑positrons bevatten. Deze kunnen bij uitval van de hoofdpositron de stuur- en informatietaken via hun console zelfstandig uitvoeren. Het schip kan dan op deze wijze ‑ bij bezetting van alle plekken ‑ gemanoeuvreerd worden. In normaal bedrijf dienen ze als verificatie van de stuuropdrachten uit de hoofdpositron.

Tekening en tekst © Christoph Anczykowski

© VPM Verlagsunion Pabel Moewig KG, D-76413 Rastatt

Nederlandse vertaling © Cornelis van den Ende