< vorige  | volgende > |  INDEX  |   🔍

PLANTEKENINGEN

Maanbrein

Perry Rhodan – de grootste science-fiction avonturenreeks in Nederland en België


Ruimteschepen van de Maahks (PR1435)


Op 15 april 1143 NGT vloog het Terraanse bolvormige ruimteschip TS CORDOBA onder bevelvoerder Ratber Tostan naar het LOOKOUT-station, een ruimtestation van de Maahks, waar de Terranen vijandelijk werden ontvangen. De Maahks zonden zes van hun nieuwste ruimteschepen uit om de TS CORDOBA af te schrikken. Deze ruimteschepen vormen een nieuwe generatie in de Maahkse ruimtevaarttechniek, waarvan de ongebruikelijke asymmetrische vorm niet meer herinnert aan de oorspronkelijke cilindervormige ruimteschepen. De nieuwe ruimteschepen bestaan uit twee verbonden eenheden, een diskusvormige draageenheid en een langwerpige, uitspringende functie-eenheid. Het eerste deel, ook wel primaire operatie draageenheid of P.O.D. genoemd, is de basiseenheid van het schip. Hij heeft een diameter van 640m. en een hoogte van 150m. Aan de basis kan afhankelijk van het beoogde gebruik - een functiemodule worden gekoppeld, zodat de ruimteschepen van de Credo-klasse een breed toepassingsgebied hebben. De functiemodule is het asymmetrisch aangekoppelde uitstekende deel, dat secundaire functiemodule of S.F.M. wordt genoemd. De draageenheid en de verschillende S.F.M.-varianten zijn uitgerust met hypermotoren zodat beide deeleenheden zelfstandig opererende ruimteschepen kunnen zijn. Voor ruimtevluchten langzamer dan het licht zorgt een serie veldmotoren, die ook bij starten landingsmanoeuvres worden ingezet. Met behulp van de metagraafachtige motor zijn in het superfotische bereik vluchten mogelijk met een superfotische factor van tachtigmiljoen. De maximale versnelling van de ruimtetitaan ligt in de buurt van 1040 km/sec2. De bemanning bestaat uit achthonderdzestig Maahks, waarvan tweehonderdzestig man kaderpersoneel is en de overige zeshonderd de technici en tenderbemanningen vormen.


Tekening en tekst © André Höller

© VPM Verlagsunion Pabel Moewig KG, D-76413 Rastatt



Algemeen: De schematische tekening geeft drie bekende varianten weer van dit ruimteschip-type.

Bij A ziet men de basiseenheid met een verlengde functiemodule. Samen vormen de twee deeleenheden een CARGO-transportschip. Aan de secundaire functiemodule zijn drie Maahkse grootruim-normcontainers gekoppeld. Het zo ontstane ruimtevrachtschip heeft een totale lengte van 1560m.

B toont de carrierversie van het Credo-ruimteschip. De functiemodule bevat naast twee aan het achterdek aangedokte korvetten nog twee landingsvoertuigen voor militaire operaties. Bovendien bevat de functiemodule woon en ontspanningsruimten voor drieduizend man landingstroepen. De totale lengte van deze versie is 1350m.

In C is de kruiserversie weergegeven, die net zo lang is als de carrierversie en ook twee korvetten bezit. Bovendien zijn de twee zijkanten van defunctiemodule voorzien van vier inzinkingen, die plaats bieden aan 30 kleine normcontainers.

Technische gegevens:

  1. 150-m-tender-korvet. Twee van deze ruimteschepen zijn aangedokt aan het achterdeel van de secundaire functiemodule.
  2. Commandopost van de functiemodule.
  3. 710m. lange kruiser-functiemodule.
  4. Boegbeschermingstoren (2 stuks). Uitgerust met impulsen dystrupterkanonnen.
  5. Motorgondel van de S.F. M. met metagraafachtige motor.
  6. Grote tender-nul-graaf-hangar. Hij kan plaats bieden aan twee honderdvijftig meter lange korvetten, acht ruimtejagers en nog enkele kleinere ruimteschepen. De tenders zweven vrij (er is geen zwaartekracht) op vaste parkeerplaatsen in de hangar.
  7. Vuurlopen met schokveld-stootvermogen voor ruimtesondes en lange-afstand ruimtetorpedo's.
  8. Converteerkanonnen; in totaal zijn er acht stuks over de discus-eenheid verdeeld. Deze kanonnen berusten op een soortgelijk principe als de Terraanse transformatiekanonnen. Het geschut creëert in het doelgebied een vijfdimensionaal energieveld, dat de plaatselijke massa dematerialiseert.
  9. Richtveldprojectors. Deze bouwen een trechtervormig energetisch richtveld op dat de landende jager veilig naar de landingsbaan manoeuvreert.
  10. Hyperzender voor extreme zendbereiken.
  11. Combinatieprojector. De projectiekop is de eenheid die de energie ontvangt van de hypertroop en die bij gevaar of bij een aanval een vijfdimensionaal paratronveld op bouwt.
  12. Productie-eenheid voor nucleonen-kogels. Uit veiligheidsoverwegingen is de eenheid dicht bij de buitenkant van het schip aangebracht. Als er gevaar dreigt kan de NUGAS-kogel worden verwijderd door hem de ruimte in te schieten. Na de productie wordt de energiekogel via een buizensysteemnaar het rotatiemagazijn(23) vervoerd. De energie van een nucleonen-kogel volstaat om bij normaal energieverbruik in topsnelheid een afstand van tienmiljoen lichtjaar te overbruggen.
  13. Multisensor-eenheid met structuurtaster, diepruimtepeiler en gravitatiemeetinstrument.
  14. Uitschuifbare deeltjesstroomwerper (4 stuks, twee boven en twee beneden) in schietvaardige toestand.
  15. Vangveldprojectors, die de met hoge snelheid landende ruimtejagers op de landingsbaan afremmen.
  16. Landingsbaan. De ruimtejager zweeft op een schokveld naar de U-vormige landingsbaan.
  17. Gravartgenerator; dient voor de opwekking van antigraaf- en gravitatievelden.
  18. Schokprojectors; vergemakkelijken de landing.
  19. Landingsschacht voor een zespersoons discus met een diameter van vijfentwintig meter.
  20. AZ-schacht voor vrachtvervoer.
  21. Transmitterhal met torbogentransmitter voor personen en vrachtvervoer.
  22. Energietransformator met geïntegreerde oplader voor het gravitraafreservoir.
  23. Rotatiemagazijn met vijf onafhankelijke NUGAS-generators.
  24. Tractiestraler; dient voor het binnenbrengen van de vracht.
  25. Motorgondel van de basiseenheid met een metagraafachtige motor.
  26. SDU-generator (Stealth-Defence-Unit) met straalprojector voor een camouflageveld.
  27. Waterstoftank en een installatie voor het aanmaken van een methaan-waterstofgasmengsel.
  28. Hypergeometrievormer voor de externe beïnvloeding van de superfotische motor. De HGF-projector verandert de ruimtestructuur in de onmiddellijke nabijheid van de straalprojector van de hypermotor, zodat het vlieggedrag en de snelheid van het ruimteschip op elkaar worden afgestemd. Een en ander analoog aan de functie van de instelbare Grigoroff-projector.
  29. Gravitraafreservoir voor de metagraafachtige motor.
  30. Reparatiehal voor NUGAS-generators. De beschadigde generator wordt met behulp van een rotatie-inrichting naar de reparatiehal gedraaid.
  31. Manschapsverblijven, ontspanningszones, kantines en laboratoria.
  32. Een van de acht overlevingssystemen.
  33. ATG-convertor voor de temporele ruimte-tijd-transfer.
  34. Gravomechanische parkeerplaats voor reddingscylinders. Daaronder bevindt zich een extern energiestation.
  35. Projectie-inrichting voor vol-energetische analyseperiferie.
  36. Platform met noodstartinrichting. Met behulp van een schokveld worden de reddingscylinders uit het ruimteschip geschoten.
  37. Reddingscylinder (40m. lang, diam. 20m.). Reddingsvoorziening voor de scheepsleiding. De cilinder is uitgerust met een metagraafmotor in de boeg. De cylinder kan maximaal driehonderd Maahks vervoeren. Twee andere cylinders voor de bemanning bevinden zich aan de onderkant van de discus.
  38. Simulatiekamer; creëert voor de bezoekers van deMaahk-ruimteschepen vormenergetische verblijfplaatsen.
  39. Noodreactor voor de paratrongenerators.
  40. Commandocentrale met navigatiekaarten-tank en stuurinrichtingen.
  41. Energietelescoop, functioneert op dezelfde manier als de Spartac-telescoop.
  42. Ringvormig opgestelde veldmotoren voor start- en landingsmanoeuvres.
  43. Paratron-schermveldgenerators.
  44. Startende ruimtejager met een in de boeg geïnstalleerde metagraafachtige hypermotor en een turbo-gravopulsmotor.
  45. Oude Maahk-ruimtejager op patrouillevlucht.
  46. Discusvormige tender met draaibare motorgondel (diam. 25 m.). De motorgondel bevat een veldmotor en een metagraafachtige hypermotor.
  47. LOOKOUT-station, ruimtestation van de Maahks. Het station bestaat uit drie grote, discusvormige platformen met ieder een diameter van vijfendertig kilometer. De platformen zijn met elkaar verbonden door een centrale cylinder. Het station werd omgebouwd voor de productie van de nieuwe Credo ruimteschepen. Er ontstonden nieuwe verzonken ruimtes voor werven en reparatiedokken. Commandant van het ruimtestation is Greg-1.